Małoinwazyjne zabiegi przezskórne
W badaniu na ponad 200 pacjentów oceniono skuteczność i bezpieczeństwo jejunostomii zakładanej endoskopowo i za pomocą radiologii interwencyjnej. W obu przypadkach uzyskano niemal identyczną sktueczność (95-97%) i podobny odsetek powikłań (5-6%). Obie metody mogą więc być równorzędnie stosowane. Radiologia interwencyjna może być przydatna w zakładaniu jejunostomii u pacjentów po dużych operacjach brzusznych czy osób otyłych.
https://www.jvir.org/article/S1051-0443(19)31044-9/fulltext
Guzki płuc są niekiedy trudne do wykrycia podczas VATS. W takich sytuacjach może być przydatne oznakowanie guzka przez radiologa interwencyjnego. Do znakowania można użyć sprężynek, drucików, błękitu metylenowego czy lipiodolu. W najnowszym wydaniu Journal of Vascular and Interventional Radiology opublikowano artykuł na temat skuteczności wstrzyknięć błękitu metylenowego w takich sytuacjach. Badanie dotyczyło 25 pacjentów, u których oznakowano guzki pod kontrolą tomografii komputerowej. U wszystkich pacjentów guzki były dobrze widoczne przez torakochirurga podczas VATS. Tylko u jednego pacjenta miało miejsce powikłanie w postaci odmy opłucnowej, natychmiast leczonej za pomocą drenu 8F.
Wstrzyknięcie błękitu metylenowego pod kontrolą TK jest dobrym sposobem znakowania guzków przed VATS.
Dla rezydentów i nie tylko – doskonała strona edukacyjna o radiologii interwencyjnej, z anatomią, podstawami diagnostycznymi i opisem poszczególnych procedur:
Wg ankiety przeprowadzonej przez CIRSE w większości europejskich ośrodków trombektomię mechaniczną w udarach wykonują radiolodzy interwencyjni lub neuroradiolodzy. W dużej części są to ośrodki uniwersyteckie lub inne szpitale o najwyższym stopniu referencyjności, powyżej 400 łóżek. W ponad 52% szpitali wykonuje się 5 lub mniej tego typu zabiegów miesięcznie. Autorzy podkreślają konieczność poprawy dostępności do szkoleń w tym zakresie dla radiologów interwencyjnych.
https://link.springer.com/article/10.1007/s00270-020-02469-7
Radioembolizacja w leczeniu nieresekcyjnego wewnątrzwątrobowego raka dróg żółciowych (intrahepatic cholangiocarcinoma). Oceniono efekty leczenia u 115 pacjentów w 6 ośrodkach o najwyższym stopniu referencyjności. U 80% pacjentów zastosowano mikrogranulki żywicze (resin microspheres), u 19% szklane (glass microspheres) , a u jednego pacjenta obie metody. Nie stwierdzono różnicy między obiema metodami jeśli chodzi o toksyczność: <10% toksycznośc 3/4 (powyżej 70% w tradycyjnej chemioterapii). Nie było też różnic w ogólnym przeżyciu pacjentów między granulkami żywiczymi i szklanymi: średnie przeżycie od diagnozy wynosiła 29 miesięcy, przeżycie po roku 85%, po 3 latach 31%, po 5 latach 8%.
Cały artykuł o leczeniu cholangiocarcinoma za pomocą radioembolizacji: https://www.jvir.org/article/S1051-0443(20)30168-8/fulltext
